Ένα μικρό αγόρι ονόματι Ίθαν την είδε από το παράθυρο του δωματίου του εκείνο το βράδυ. Έτριψε τα μάτια του, σίγουρος ότι ήταν όνειρο. Εκεί, κάτω από το φανάρι του δρόμου, η Σαχάρα σταμάτησε, με το βλέμμα της να σηκώνεται προς τον ουρανό. Ο Ίθαν ψιθύρισε στο λούτρινο αρκουδάκι του: “Φαίνεται λυπημένη” Δεν το είπε ποτέ στους γονείς του.
Ο διευθυντής του ζωολογικού κήπου αντιμετώπισε τον Τύπο. “Συνεργαζόμαστε με τις τοπικές αρχές. Το ζώο είναι επικίνδυνο μόνο αν απειληθεί” Τα λόγια του ήταν καθαρά, προβαρισμένα και σχεδιασμένα για να ηρεμήσουν. Ωστόσο, ο πανικός αυξήθηκε. Διαμαρτυρίες φούντωσαν στο διαδίκτυο για αμέλεια του ζωολογικού κήπου, για άγρια πλάσματα πίσω από τα κάγκελα. Κάποιοι απαίτησαν τη σύλληψη της Σαχάρα, άλλοι ψιθύρισαν ότι της αξίζει η ελευθερία.