Η Κιάρα χαμογέλασε, προσποιούμενη την περιέργεια, ενώ η καρδιά της χτυπούσε δυνατά. “Απρόσμενα μέρη Έλα τώρα, Ίθαν, μη με αφήνεις να μαντεύω”, πείραξε ελαφρά, διατηρώντας τον τόνο της παιχνιδιάρικο. “Δεν μου το είπες ποτέ τότε, και εξακολουθώ να είμαι περίεργη. Πού ακριβώς το βρήκες Δεν βλέπεις κάθε μέρα κάτι τόσο εξαίσιο”
Ο Ίθαν δίστασε, πίνοντας μια μεγάλη γουλιά από το ποτό του προτού απαντήσει. “Λοιπόν, με ξέρεις, πάντα εξερευνώ περίεργα μέρη, ελέγχω πωλήσεις ακινήτων και τέτοια”, είπε αόριστα. Τα μάτια του έτρεξαν γύρω από το μπαρ και η Κιάρα παρατήρησε την παραμικρή αλλαγή στη συμπεριφορά του. Καθυστερούσε.