Ο Eli περίμενε. Στις 9:30, έβαλε μπροστά το τρακτέρ του. Δεν ήταν ένα από εκείνα τα κομψά, μοντέρνα μηχανήματα. Ήταν ένα παλιό Massey Ferguson, στιβαρό και πεισματάρικο, όπως ο ίδιος ο Eli. Έδεσε το αλέτρι στο πίσω μέρος και το έβαλε ταχύτητα, με τη μηχανή να γουργουρίζει σαν αρκούδα που ξυπνάει.
Και μετά, με εξασκημένα χέρια, ο Eli οδήγησε κατευθείαν στο χωράφι. Όχι πάνω από τα αυτοκίνητα, φυσικά. Δεν ήταν απερίσκεπτος. Τα όργωσε γύρω τους – στενοί κύκλοι φρέσκιας γης που καμπύλωναν από όλες τις πλευρές, δημιουργώντας βαθιά αυλάκια και παχιά, ανομοιόμορφα αναχώματα χώματος.