Την πρώτη μέρα της επόμενης περιόδου φύτευσης, ο Eli στάθηκε και πάλι στην άκρη του χωραφιού του. Ο αέρας ήταν δροσερός, ο ουρανός χλωμός από το πρωινό φως και το χώμα κάτω από τις μπότες του ήταν μαλακό αλλά έτοιμο. Προσάρμοσε τα γάντια του, πήρε μια αργή ανάσα και άρχισε να περπατάει. Δεν υπήρχαν αυτοκίνητα στον ορίζοντα. Μόνο χώμα. Και ειρήνη. Και δουλειά που έπρεπε να γίνει.