Τα Σάββατα τον επιστράτευαν σε ρόλους: τερματοφύλακας, δράκος, άλογο. Ο Ίθαν έριχνε βολές με απερίσκεπτη ακρίβεια- ο Λίο ούρλιαζε χαρούμενα καθώς γαντζωνόταν στους ώμους του Ντάνιελ. Η Κλερ παρακολουθούσε από τη βεράντα, με το τηλέφωνο στο χέρι, καταγράφοντας τον θόρυβο τους. Αργότερα, όταν ο Ντάνιελ ξεφύλλισε αυτές τις φωτογραφίες, σκέφτηκε: αυτό σημαίνει πραγματικά χαρά.
Ο γάμος τους είχε ρυθμούς, από αυτούς που δεν παρατηρούσες ποτέ μέχρι να βγεις έξω από αυτούς. Η Κλερ μουτζούρωνε λίστες με ψώνια- ο Ντάνιελ κουβαλούσε σακούλες. Εκείνη μαγείρευε, εκείνος ανακάτευε. Τη νύχτα, διπλώνοντας τα ρούχα δίπλα-δίπλα, μερικές φορές έπιανε τον εαυτό του να χαμογελάει χωρίς λόγο. Πίστευε ότι ήταν σπάνιο, ίσως και θαυματουργό, να νιώθει κανείς τόσο σταθερός.