Ο έλεγχος υγείας ήταν σχεδόν μια δεύτερη σκέψη. Το πρόγραμμα ευεξίας της εταιρείας του προσέφερε κουπόνια, και ο Ντάνιελ αποφάσισε να το τσεκάρει, όπως την ανανέωση της ασφάλειας αυτοκινήτου. Η Κλερ τον πείραξε – “επιτέλους φέρεται σαν ενήλικας”- όταν της έστειλε μήνυμα με την επιβεβαίωση του ραντεβού. Δεν το σκέφτηκε και πολύ. Το σώμα του φαινόταν πάντα αξιόπιστο.
Η κλινική ήταν πιο ήρεμη απ’ ό,τι περίμενε, οι τοίχοι ήταν βαμμένοι σε απαλό γκρι χρώμα, οι νοσοκόμες ζωηρές αλλά ευγενικές. Συμπλήρωσε έντυπα, αστειεύτηκε νευρικά, σήκωσε το μανίκι του για αίμα και έδωσε κάθε δείγμα που του ζητήθηκε. Βγαίνοντας έξω, ένιωσε παράξενα ολοκληρωμένος, σαν να είχε κάνει κάτι υπεύθυνο για τον μελλοντικό Ντάνιελ, τον άνθρωπο που ανησυχούσε για τη χοληστερίνη και τον πόνο στην πλάτη.