Αυτό το συναισθηματικό δείπνο επανένωσης σηματοδότησε μια νέα αρχή για την οικογένειά τους. Ο Κέβιν έγινε τακτικό μέλος στο σπίτι της κυρίας Γκαρσία, αναπληρώνοντας τον χαμένο χρόνο. Αυτός και η Νάταλι ήρθαν πιο κοντά, συνδεόμενοι με τις αναμνήσεις του Γουίνστον. Η Νάταλι έβρισκε παρηγοριά βλέποντας κομμάτια του μακαρίτη πατέρα της να ζουν στον δίδυμο αδελφό του. Υπήρχε ένα κενό στις καρδιές όλων τους μετά το θάνατο του Γουίνστον.
Αλλά η παρουσία του Κέβιν τους επέτρεψε να θεραπευτούν και να γεμίσουν αυτό το κενό. Η κυρία Γκαρσία ήταν πανευτυχής που επανενώθηκε με τον γιο που νόμιζε ότι είχε χάσει για πάντα. Η επιστροφή του Κέβιν στη ζωή της ήταν ευλογία. Αν και ο δρόμος που τους οδήγησε εκεί ήταν επώδυνος, η Νάταλι ήξερε ότι έτσι έπρεπε πάντα να γίνει. Οι ζωές τους ήταν αλληλένδετες και τώρα μπορούσαν να προχωρήσουν μπροστά μαζί.