Η μεγαλύτερη αρκούδα έμεινε ακίνητη, με τα μάτια της δυσανάγνωστα αλλά ήρεμα. Στη συνέχεια, χωρίς να βγάλουν άχνα, οι αρκούδες γύρισαν και εξαφανίστηκαν μέσα στα δέντρα. Η Έβελιν στάθηκε εκεί για μια μεγάλη στιγμή, καθηλωμένη στο σημείο, με την καρδιά της γεμάτη από έναν παράξενο πόνο.
Ευγνωμοσύνη. Θαύμα. Απώλεια. Μετά γύρισε και πήγε πίσω στην πόλη. Το αστυνομικό τμήμα ήταν ήσυχο όταν έφτασε, με το ημερολόγιο σφιχταγκαλιασμένο στο χέρι της. Ζήτησε να μιλήσει με κάποιον από την υπηρεσία προστασίας της άγριας ζωής.