Μέσα σε σαράντα οκτώ ώρες, ο λαθροκυνηγός βρέθηκε να κρύβεται σε ένα εγκαταλελειμμένο υπόστεγο στα περίχωρα της πόλης. Τα στοιχεία που είχε συγκεντρώσει η Έβελιν -το ημερολόγιο, το δίχτυ, ο καταυλισμός- ήταν υπεραρκετά. Τον συνέλαβαν με την κατηγορία της παράνομης παγίδευσης, της παρενόχλησης άγριων ζώων και της κατοχής απαγορευμένου εξοπλισμού σύλληψης. Η Έβελιν δεν επέστρεψε ξανά στο δάσος εκείνη την εβδομάδα.
Δεν χρειαζόταν. Μερικές φορές, σκεφτόταν ακόμα το μικρό – το χλωμό τρίχωμά του που έλαμπε στο απαλό φως, τα φοβισμένα μάτια του, τον τρόπο που είχε χωθεί στο πλευρό της μητέρας του. Αναρωτιόταν αν ήταν ακόμα εκεί έξω, βαθιά στο δάσος, κάπου μακριά από την ανθρώπινη πρόσβαση.