Το δερμάτινο εξώφυλλο είχε ανάγλυφη μια αρκούδα, υπονοώντας τα μυστικά που υπήρχαν μέσα. Το ένιωθε εκτός τόπου και χρόνου, αλλά και ενδιαφέρον, σημαντικό, που την παρότρυνε να αποκαλύψει τις ιστορίες του. Ανοίγοντας το ημερολόγιο, η Χέιζελ υποδέχτηκε έναν ζωντανό γραφικό χαρακτήρα που περιέγραφε λεπτομερώς το ταξίδι ενός ταξιδιώτη στο δάσος.
Ο συγγραφέας γοητευόταν από τους παράξενους ήχους του σκοτεινού δάσους, κάθε θόρυβος ξεσήκωνε κάτι βαθιά μέσα του. Η Χέιζελ παρατήρησε ότι τα σκίτσα του ημερολογίου είχαν αλλάξει, εστιάζοντας τώρα στις αρκούδες -αλλά αυτά δεν ήταν κανονικά σχέδια.