Δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο- η καταιγίδα θα χειροτέρευε και η γάτα, μαζί με ό,τι κι αν προστάτευε, δεν θα άντεχε τη νύχτα σε τόσο άγριες συνθήκες. Η σκέψη ότι θα πάγωναν εκεί έξω τον αναστάτωσε βαθιά.
Ο Άλαν ήξερε ότι δεν μπορούσε να καθίσει άπραγος. Μπουκλώθηκε για άλλη μια φορά, με την αποφασιστικότητά του να υπερισχύει του φόβου. Περπάτησε μέσα από το χιόνι μέχρι το υπόστεγο της αυλής του, με τον άνεμο να τον χτυπάει στο πρόσωπο καθώς έψαχνε τα εργαλεία και τις προμήθειές του.