Έκλεισε τα μάτια του, πήρε μια βαθιά ανάσα και σταθεροποιήθηκε απέναντι στην ανερχόμενη παλίρροια του πανικού. Έπρεπε να υπάρχει τρόπος να το κάνει αυτό. Ο Άλαν κοίταξε έξω από το παράθυρο, νιώθοντας το βάρος της κατάστασης να τον πιέζει.
Ήξερε ότι χρειαζόταν μια διαφορετική προσέγγιση. Κοίταξε ξανά τη γάτα, μελετώντας το ματ τρίχωμα και το λεπτό σώμα της. Η γάτα φαινόταν αδύναμη και αδύναμη, τρέμοντας ανεξέλεγκτα στο άγριο κρύο. Μια ιδέα τρεμόπαιξε στο μυαλό του – ίσως μπορούσε να δελεάσει τη γάτα με φαγητό.