Το τσουχτερό κρύο και η ανελέητη καταπόνηση είχαν καταβάλει το τίμημά τους. Η καρδιά του Άλαν πονούσε καθώς συνειδητοποιούσε ότι η κατάσταση της γάτας ήταν τραγική – είχε θυσιάσει τόσα πολλά για να κρατήσει τα κουτάβια ασφαλή. Ο πανικός απείλησε να κυριεύσει τον Άλαν καθώς χάιδευε το ματ τρίχωμα της γάτας.
Δεν μπορούσε να αντέξει τη σκέψη ότι θα έχανε τη γάτα τώρα, όχι μετά από όλα όσα είχε κάνει. Ο Άλαν σήκωσε προσεκτικά τη γάτα, αγκαλιάζοντας την εύθραυστη μορφή της στα χέρια του, και τη μετέφερε μέσα, ελπίζοντας ότι η ζεστασιά του σπιτιού του θα ήταν αρκετή για να τη σώσει.