Ο Άλαν έσκυψε στο στροβιλισμένο χιόνι, αναζητώντας απεγνωσμένα μια λύση. Το να αγγίξει το ελάφι θα μπορούσε να το καταδικάσει σε εγκατάλειψη, αλλά το να το αφήσει στην καταιγίδα το ένιωθε σκληρό. Επέστρεψε στην αποθήκη του με την ελπίδα να βρει κάτι που θα μπορούσε να παρασύρει το ελάφι από το σημείο στο οποίο ήταν κολλημένο.
Χρειαζόταν επίσης κάτι -οτιδήποτε- που θα μπορούσε να παρασύρει το ελάφι χωρίς να το τρομάξει ή να το προκαλέσει. Ο Allan είχε τρομερή μέση και δεν ήθελε να διακινδυνεύσει να τραυματιστεί καθώς μάζευε το ελάφι. Τότε το βλέμμα του έπεσε σε ένα παλιό παιχνίδι που τσίριζε και ανήκε στο σκύλο ενός γείτονα πριν από χρόνια.