Τότε, αποσύρθηκε, με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά, για να παρακολουθήσει από την ασφάλεια του σπιτιού του. Κοιτάζοντας μέσα από το παράθυρο, η αγωνία του Allan κορυφώθηκε καθώς παρατηρούσε το ελάφι. Δεν είχε κουνηθεί, εξακολουθούσε να είναι σκυμμένο στο ίδιο σημείο. Η αμφιβολία τον έτρωγε – είχε αποτύχει ξανά
Τα λεπτά μεγάλωναν, το καθένα έμοιαζε με αιωνιότητα, καθώς το χιόνι στροβιλίζονταν όλο και πιο άγρια γύρω τους. Αλλά τότε, μια μικρή κίνηση τράβηξε το βλέμμα του Άλαν. Το κεφάλι του ελαφιού ανασηκώθηκε ελαφρά, τα ρουθούνια του φούντωσαν καθώς μύριζε τον αέρα, η μυρωδιά των καρότων έφτασε επιτέλους σε αυτό.