Ο Άλαν τοποθέτησε απαλά το ελαφάκι κοντά στο τζάκι, τυλίγοντάς το σφιχτά με μια χοντρή κουβέρτα. Η ζεστασιά της φωτιάς γέμισε το δωμάτιο, αλλά φάνηκε να κάνει ελάχιστα για το ελαφάκι, του οποίου η αναπνοή παρέμενε δύσκολη και ρηχή.
Ο Allan παρακολουθούσε ανήμπορος την κατάσταση του ελαφιού να επιδεινώνεται, με τα κάποτε άγρυπνα μάτια του να είναι τώρα μόλις και μετά βίας ανοιχτά και να τρεμοπαίζουν με τα ελάχιστα σημάδια ζωής. Ο φόβος μήπως χάσει το ζώο τον κατέλαβε, η σκέψη ότι θα πέθαινε μετά από όλα όσα είχε περάσει για να το σώσει από το κρύο ήταν αβάσταχτη.