Ο Allan περπατούσε στο δωμάτιο, το μυαλό του έψαχνε να βρει μια λύση. Ήξερε ότι η διάσωση του ζώου δεν θα έφτανε εγκαίρως – η καταιγίδα είχε φροντίσει γι’ αυτό. Το ρολόι χτυπούσε, και κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε υπενθύμιζε πόσο κρίσιμη είχε γίνει η κατάσταση.
Άρπαξε το τηλέφωνό του, με τα χέρια του να τρέμουν, και κάλεσε τον φίλο του, τον τοπικό κτηνίατρο. “Πρέπει να με βοηθήσεις, σε παρακαλώ”, παρακάλεσε ο Allan. Ο κτηνίατρος, αναγνωρίζοντας τη σοβαρότητα της κατάστασης, ανταποκρίθηκε αμέσως. “Φέρε το ελάφι μέσα, Allan. Θα τα ετοιμάσω όλα”, απάντησε.