Αποφασισμένος, ο Allan τύλιξε για άλλη μια φορά το ελαφάκι, φροντίζοντας να προστατεύσει το εύθραυστο σώμα του από το τσουχτερό κρύο. Το μετέφερε στο φορτηγό του, με κάθε βήμα του να μοιάζει βαρύ, καθώς ο άνεμος ούρλιαζε γύρω του και οι νιφάδες του χιονιού τσιμπούσαν το πρόσωπό του.
Ο Άλαν κινήθηκε γρήγορα, μαζεύοντας σφιχτά το ελαφάκι μαζί με την κουβέρτα, με το εύθραυστο σώμα του να τρέμει ακόμα. Ο Allan βγήκε βιαστικά έξω, παλεύοντας με τον άγριο άνεμο καθώς το τοποθετούσε στο αυτοκίνητό του, στερεώνοντάς το απαλά στο κάθισμα του συνοδηγού.