Ο Ρόουαν κατάπιε δυνατά και έγνεψε. Δεν τον ενδιέφερε τόσο η αναγνώριση όσο το να ειπωθεί επιτέλους σωστά η ιστορία. Για χρόνια, οι ψίθυροι υποβάθμιζαν τον θάνατο του πατέρα του σε κακή τύχη ή ανικανότητα. Τώρα, τα αρχεία και οι υπογραφές θα έδειχναν ότι πέθανε προσπαθώντας να φέρει την αλήθεια στο φως.
Εβδομάδες αργότερα, σε μια συνέντευξη Τύπου, οι αξιωματούχοι περιέγραψαν το σκάνδαλο. Διαβάζονταν ονόματα, ανακοινώνονταν κατηγορίες και συζητούνταν τα κονδύλια για την αποκατάσταση. Μίλησαν για έναν προ πολλού νεκρό βοηθό καταστρώματος που είχε διατηρήσει σιωπηλά τα αρχεία που άλλοι προσπάθησαν να σβήσουν, και για τον γιο του που αρνήθηκε να τρομάξει όταν η θάλασσα επέστρεψε το κλειδί.