Η Έλενα κοίταξε μέσα από το τζάμι στο σημείο όπου κοιμόταν το κοριτσάκι, με το χέρι της τυλιγμένο γύρω από ένα βελούδινο παιχνίδι που κάποιος είχε αφήσει από την παιδιατρική. “Είναι σταθερή”, είπε ήρεμα η Έλενα. “Κοιμάται ακόμα, αλλά είναι ασφαλής. Δεν θα είναι εύκολο να τον πάρουμε μακριά. Είναι κολλημένος εδώ από τότε που την έφερε”
Η Υπηρεσία Ελέγχου Ζώων έκοψε μια φαρδιά πλεξούδα γύρω από το στήθος του Βαλοριάν, απαλά, σαν να ντύνει βασιλικά πρόσωπα. Εκείνος γρύλισε, με το βλέμμα του να παρασύρεται προς τον κόλπο της ΜΕΘ. Η Έλενα προχώρησε μπροστά, ακουμπώντας ένα χέρι στον ογκώδη ώμο του. “Είναι εντάξει”, ψιθύρισε. “Έκανες τη δουλειά σου. Δείξε τους πού και μετά γύρνα πίσω” Το γρύλισμα καταστάλαξε σε κλαψούρισμα.