Ο άντρας σκόνταψε προς τα πίσω, τα χαρτιά σκορπίστηκαν. Ένα προσγειώθηκε μπρούμυτα κοντά στα πόδια της Ελένα – μια πλαστή υπογραφή, με το μελάνι μουτζουρωμένο από τη φρέσκια βροχή. Ο ντετέκτιβ την έπιασε αμέσως. “Πού τα βρήκατε αυτά;” ρώτησε απότομα. Ο άντρας πάγωσε και μετά έτρεξε προς την έξοδο. Το γρύλισμα του Βαλοριάν έγινε γαύγισμα που τον κυνήγησε στον διάδρομο.
Δύο αστυνομικοί τον πρόλαβαν κοντά στους ανελκυστήρες. Η σκηνή εκτυλίχθηκε σε δευτερόλεπτα: χειροπέδες που έσπασαν, φωνές που υψώθηκαν, ο άνδρας έβριζε τον “τρελό σκύλο” Η Έλενα πίεσε ένα τρεμάμενο χέρι στον ώμο του Βαλοριάν. “Το ήξερες”, ψιθύρισε. “Το ήξερες πριν από οποιονδήποτε άλλον” Ο ντετέκτιβ την κοίταξε βλοσυρά. Είπε: “Θα τον συλλάβουμε”