Έφτασαν τα εργαστηριακά αποτελέσματα. Ο τοξικολογικός πίνακας έδειξε μια κόκκινη γραμμή: βενζοδιαζεπίνη, ένα κοινό ηρεμιστικό. Η Έλενα ένιωσε μια μικρή, περιορισμένη οργή. Ο επιμελητής της ΜΕΘ ψιθύρισε στο σημείωμα “μη τυχαίο τραύμα”. Η κοπέλα ανέπνεε μόνη της, με το οξυγόνο να διευκολύνει την προσπάθεια. Έξω, το μαστίφ ήταν ξαπλωμένο σαν σφίγγα, με τα πόδια μπροστά, με το πηγούνι στο πλακάκι.
Το στομάχι της Έλενας γύρισε στη σκέψη. Το είχε ξαναδεί αυτό – χάπια λιωμένα σε καραμέλες, γλυκές υποσχέσεις που κάλυπταν τη φρίκη. Κοίταξε μέσα από το τζάμι. Ο σκύλος δεν είχε κουνηθεί, τα μάτια του ήταν καρφωμένα στο κρεβάτι. “Τα πήγες καλά”, ψιθύρισε. “Την έφερες εγκαίρως εδώ”