Το στομάχι του Μάνι συσπάστηκε. Ο Μαξ θα μπορούσε να είναι ακόμα εκεί έξω – τραυματισμένος, κρυμμένος και τρομοκρατημένος. Ή η εναλλακτική λύση, η πιο σκοτεινή πιθανότητα που ο Μάνι αρνήθηκε να διατυπώσει δυνατά, πίεζε τις σκέψεις του. Όπως και να ‘χει, το αγόρι δεν είχε απλώς εξαφανιστεί. Κάτι είχε συμβεί, και ο Βέιλ ήθελε απεγνωσμένα να διασφαλίσει ότι κανείς δεν θα ανακάλυπτε ποτέ τι ήταν αυτό.
Ο σκύλος, που είχε έρθει αθόρυβα μαζί του γι’ αυτή την ανεπίσημη έρευνα, μύρισε το έδαφος και τράβηξε επίμονα προς το δάσος πίσω από το κτήμα. Η επείγουσα ανάγκη του ήταν αδιαμφισβήτητη. Οι σφυγμοί του Μάνι επιταχύνθηκαν. Το ζώο είχε πιάσει μια οικεία μυρωδιά, που θα μπορούσε να τους οδηγήσει στο αγνοούμενο αγόρι.