Ο Μάνι έμεινε δίπλα της, με φωνή χαμηλή και σταθερή, ηρεμώντας το ζώο αρκετά ώστε οι γιατροί να δουλέψουν. Καθώς τους έβλεπε να σηκώνουν το κορίτσι πάνω σε ένα ζεστό φορείο, κάτι μέσα του, κάτι που βρισκόταν για καιρό σε λήθαργο, σφίχτηκε με άγρια προστατευτικότητα. Αυτό το παιδί και ο πιστός της σκύλος είχαν ανοίξει ένα κομμάτι του που νόμιζε ότι είχε πεθάνει εδώ και χρόνια.
Η ιατρική ομάδα κινήθηκε με ταχεία ακρίβεια, διαγνώσκοντας βαθιά υποθερμία, αφυδάτωση και μώλωπες σε διάφορα στάδια επούλωσης, καθώς και σοβαρό συναισθηματικό σοκ. Ένας από τους γιατρούς μουρμούρισε ότι πρέπει να είχε πολύ καιρό να τη φροντίσουν σωστά. Ο Μάνι ένιωσε τις λέξεις να κατακάθονται σαν πάγος κατά μήκος της σπονδυλικής του στήλης.