Μέσα στο σπίτι, η Μπέτι άφησε το κουτάβι στο πάτωμα και κοίταξε τη μητέρα της. “Σκούμπι”, είπε. Δεν έδωσε καμία άλλη εξήγηση. Η Βανέσα δεν ζήτησε κάποια. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή της που έδειχνε τέτοια στοργή για ένα ζωντανό πλάσμα.
Ο Σκούμπι αρνήθηκε το φαγητό μέχρι που η Μπέτι κάθισε κοντά του. Όταν η Βανέσα προσπάθησε να τον ταΐσει μόνη της, εκείνος έστρεψε το κεφάλι του μακριά. Μόνο όταν η Μπέτι κάθισε δίπλα του, έφαγε, αργά και προσεκτικά, σαν να έλεγχε ότι εκείνη παρέμενε εκεί.