Τη νύχτα, τα ξεσπάσματα γίνονταν πιο σύντομα. Κάποιες νύχτες, δεν ερχόντουσαν καθόλου. Η Μπέτι κοιμόταν με τον Σκούμπι κουλουριασμένο δίπλα της, το σώμα της χαλαρό με έναν τρόπο που η Βανέσα σπάνια είχε δει. Για πρώτη φορά, η Βανέσα επέτρεψε στον εαυτό της μια εύθραυστη αίσθηση ελπίδας.
Οι πατούσες του Σκούμπι ήταν το πρώτο πράγμα που πρόσεξε η Βανέσα. Μεγάλωσαν πολύ γρήγορα, απλώθηκαν φαρδιά πλατιά και βαριά πάνω στο πάτωμα. Κάθε πρωί, έμοιαζαν μεγαλύτερα από το προηγούμενο βράδυ, σαν το σώμα του να είχε προσπεράσει βήματα που η Βανέσα δεν μπορούσε να δει.