Από την άλλη πλευρά, στο ημερολόγιό της, σεμνά μεταμφιεσμένο σε ένα ταλαιπωρημένο τετράδιο οικιακής χρήσης, η Μανόλια έγραφε σχολαστικές σημειώσεις. Σημείωνε ώρες, ημερομηνίες, ακόμα και περιγραφές των αποτυπωμάτων από τα παπούτσια που άφηνε στον κήπο και τη βεράντα της. Αυτά τα γαλάζια μάτια ήταν σαν ακτίνες Χ στην ακρίβειά τους.
Μια λιγότερο υπομονετική γειτόνισσα θα μπορούσε να είχε εκραγεί από θυμό εδώ και καιρό, αλλά εκείνη μάζευε ήσυχα λεπτομέρειες σαν κομμάτια παζλ. Συγκέντρωνε τα συστατικά για την ειδική συνταγή της, που θα έπαιρνε μια φορά στη ζωή της. Το στυλό της έγραφε μέχρι αργά το βράδυ.