Από μέσα, αχνές νότες βουητού έπλεαν, αλλά σιγά σιγά αντικαταστάθηκαν από ένα ήσυχο ροχαλητό. Φαίνεται ότι η Μανόλια είχε αποκοιμηθεί μετά τη σκληρή δουλειά της στην κουζίνα. Τα αγόρια ήξεραν ότι η χρυσή τους ευκαιρία είχε επιτέλους φτάσει.
Το χαμόγελο του Κόνορ έλαμπε επικίνδυνα. “Να το τρόπαιό μας απόψε”, ψιθύρισε, κουνώντας το δίσκο με τα μπισκότα. Ο Τρέβορ, ο Μαλίκ και οι υπόλοιποι ανακατεύτηκαν νευρικά, αλλά ακολούθησαν. Πέρασαν κρυφά από την πύλη που τσίριζε -ατζάρ, όπως πολλές μέρες- και ανέβηκαν τα σκαλιά της βεράντας.