Ο αρχηγός, κατάλαβε, ήταν ο Κόνορ, ο οποίος καμάρωνε με υπολογισμένη αλαζονεία. Ήταν πάντα ο πρώτος που κορόιδευε. Ο βοηθός του, ο Μαλίκ, λάτρευε να ακολουθεί τον αρχηγό. Μαζί, με τους άλλους, έπαιζαν δυνατά, άγρια και έφερναν την καταστροφή στους ανθρώπους και τα πράγματα γύρω τους.
Μερικές φορές, το παράκαναν λιγάκι. Τραβούσαν πασσάλους κήπου και βιντεοσκοπούσαν φτηνές φάρσες για κούφια γέλια στο διαδίκτυο. Νόμιζαν ότι η νεότητα τους έδινε ασυλία, ότι ο κόσμος τους χρωστούσε γέλιο εις βάρος κάποιου άλλου. Δεν καταλάβαιναν πλήρως, ούτε τους ενδιέφερε, η έννοια του κάρμα.