Εκείνο το βράδυ, τρύπωσε στο νεκροταφείο λίγο πριν κλείσει. Ο επιστάτης της έκανε ένα ευγενικό νεύμα, αγνοώντας τη συσκευή που ήταν κρυμμένη μέσα στην τσάντα της. Όταν ο ήλιος βυθίστηκε, η Έλεν έσκυψε δίπλα στην ταφόπλακα, κρύβοντας τη φωτογραφική μηχανή σε μια γλάστρα δίπλα στα λουλούδια, με το φακό της στραμμένο προς τον τάφο.
Τη δοκίμασε μια φορά, με το μικρό κόκκινο φως να αναβοσβήνει αχνά στο σκοτάδι. Η καταγραφή του τόπου όπου αναπαυόταν ο γιος της έμοιαζε παρεμβατική, αλλά δεν μπορούσε να αντέξει άλλη μια αναπάντητη επίσκεψη. “Αν είναι ο Ντέιβιντ”, ψιθύρισε, σκουπίζοντας τη σκόνη από την πέτρα, “θα έχω επιτέλους αποδείξεις” Ο άνεμος απάντησε με έναν κούφιο αναστεναγμό.