Η αναπνοή της Μπρέντα κόπηκε καθώς η κουκουλοφόρος σιγά σιγά τράβηξε την κουκούλα της προς τα πίσω. Περίμενε έναν άντρα, ίσως μεγαλύτερο και απειλητικό, αλλά μπροστά της στεκόταν ένα κορίτσι -μόλις που είχε περάσει την εφηβεία της. Το πρόσωπο της νεαρής γυναίκας ήταν χλωμό, τα μεγάλα της μάτια γεμάτα φόβο και ευαλωτότητα.
Για μια στιγμή, ο θυμός της Μπρέντα υποχώρησε και αντικαταστάθηκε από σύγχυση και ένα μητρικό ένστικτο προστασίας. Σταθεροποιήθηκε, ρίχνοντας μια ματιά ανάμεσα στη Στέισι και το κορίτσι. “Εντάξει”, είπε η Μπρέντα, με τη φωνή της σταθερή αλλά μετρημένη. “Θα καθίσουμε και θα μου τα πεις όλα. Όχι άλλα μυστικά”