Ο τσιμεντόλιθος είχε χυθεί στην κορυφή ενός κατηφορικού φρεατίου. Δεν ήταν μια μικρή κοιλότητα ή ένας μικρός υπόγειος χώρος, μια πραγματική κατακόρυφη πτώση, βάθους ίσως οκτώ ποδιών, ενισχυμένη με ξύλινα δοκάρια και στις δύο πλευρές. Κάποιος είχε σκόπιμα δημιουργήσει ένα κρυφό κατώτερο επίπεδο κάτω από το σαλόνι τους.
Ο Ντάνιελ εξέπνευσε τρέμοντας. “Αυτό είναι… αυτό είναι ένα εντελώς άλλο δωμάτιο” Η Μέγκαν κατάπιε. “Ποιος χτίζει ένα δωμάτιο… και μετά το σφραγίζει;” Τα μάτια της έτρεξαν προς τις μαύρες φλέβες που έμοιαζαν με ρίζες και απλώνονταν στο φρεάτιο. Εκεί έμοιαζαν ακόμα πιο παχιές, σαν να είχαν ξεσπάσει προς τα πάνω, προσπαθώντας να ξεφύγουν.