“Αυτό θα ακουστεί παράξενο”, είπε στον τηλεφωνητή με τρεμάμενη φωνή. “Αλλά βρήκαμε ένα… σφραγισμένο δωμάτιο κάτω από το σπίτι μας. Και μια μεταλλική πόρτα. Και κάτι έχει… διαρροή Μεγαλώνει Δεν ξέρω. Αλλά δεν είναι ασφαλές. Δεν είναι ασφαλές. Σε παρακαλώ. Χρειαζόμαστε κάποιον να έρθει” Μέσα σε λίγα λεπτά, ένα περιπολικό ανέβηκε στο δρόμο τους.
Ο αστυνομικός Ράιλι, ένας άντρας με σταθερή εμφάνιση γύρω στα τριάντα, τους ακολούθησε μέσα. Άκουσε την ιστορία τους χωρίς να διακόψει, εκτός από ένα σφίξιμο του σαγονιού του όταν ανέφεραν τις μαύρες αναπτύξεις και το δονητικό μέταλλο. “Δείξτε μου”, είπε. Τον οδήγησαν στον ξηλωμένο τοίχο, τη σκάλα, το άνοιγμα στο πάτωμα. Ο Ράιλι έσκυψε, έριξε το φακό του στο φρεάτιο… και σιώπησε.