Αυτό δεν ήταν άσκηση. Δεν ήταν ρουτίνα. Ακόμα και οι φωνές των πρακτόρων είχαν μια χαμηλή, ανήσυχη χροιά. Ο Ντάνιελ έσφιξε το χέρι της Μέγκαν. Εκείνη δεν απομακρύνθηκε. Από κάτω, οι πράκτορες τοποθετήθηκαν. Ο Μπρουκς έκανε ένα μικρό νεύμα. “Με το σήμα μου”, είπε μέσω του ασυρμάτου, με τη φωνή της να αντηχεί αχνά. “Τρία… δύο… ένα.” Ένας βαθύς μεταλλικός βογγητός αντήχησε στις σανίδες του δαπέδου.
Στη συνέχεια ένα οξύ σφύριγμα. Μετά το ανησυχητικό τρίξιμο του αέρα υπό πίεση που δραπετεύει από έναν χώρο που ήταν σφραγισμένος για χρόνια. “Η σφράγιση έσπασε”, φώναξε κάποιος, με τη φωνή του σφιγμένη. “Δεν υπάρχει ορατή διασπορά” Η λαβή της Μέγκαν έσφιξε οδυνηρά γύρω από τα δάχτυλα του Ντάνιελ. Από κάτω τους, μέταλλα γδέρνονταν, μεντεσέδες έτριζαν και η φωνή του Χάλπερν αιωρούνταν προς τα πάνω, πνιγμένη πίσω από τη μάσκα του.