Ο Τζόσουα ήταν απογοητευμένος, αλλά ήξερε ότι αν καθόταν με αυτό το συναίσθημα δεν θα άλλαζε τίποτα. Αν το σχέδιο εξυγίανσης της πόλης ξεδιπλωνόταν πλήρως, θα έχανε τις λίγες ασφαλείς γωνιές που του είχαν απομείνει. Και αν συνέβαινε αυτό, θα έχανε και τον Λάκι. Έπρεπε να κάνει κάτι. Γρήγορα.
Καθάρισε πάλι στην τουαλέτα του βενζινάδικου, με την ίδια ρουτίνα. Σαπούνι από ένα σχεδόν άδειο δοχείο. Πιτσίλισε νερό στο πρόσωπο. Έτριψε τα χέρια και το λαιμό του με χαρτομάντιλα. Η αντανάκλασή του ήταν θολή, αλλά πιο καθαρή απ’ ό,τι συνήθως. Υγρά μαλλιά. Κουρασμένα μάτια. Έδειχνε ακόμα τραχύς, αλλά τουλάχιστον φαινόταν ξύπνιος.