Έδωσε το σάντουιτς στον Λάκι χωρίς δεύτερη σκέψη. Απλά το κράτησε. Ο Λάκι έφαγε γρήγορα. Ο Τζόσουα τον παρακολουθούσε να μασάει, με τα μάτια στραμμένα προς τα εμπρός. Αγνόησε τον πόνο στο στομάχι του, η καρδιά του ήταν γεμάτη βλέποντας τον Λάκυ να τρώει και προς το παρόν, αυτό ήταν αρκετό.
Έγειρε πίσω στον στύλο, με το άδειο φλιτζάνι στο ένα χέρι, με το στομάχι του να γουργουρίζει. Ο Λάκυ κουλουριάστηκε δίπλα του, γλείφοντας τα ψίχουλα από τις πατούσες του. Ο Τζόσουα κρατούσε το κύπελλο έξω ελπίζοντας ότι κάποιος θα έδειχνε λίγη καλοσύνη, αλλά καθώς ο κόσμος αγνοούσε την παρουσία του, η ελπίδα του λιγόστευε κάθε λεπτό που περνούσε.