Ο Μάρκο κάθισε στο καπό του αυτοκινήτου του καθώς η ανατολή του ήλιου λευκαίνονταν στο δρόμο. Φαντάστηκε μήνες μονομαχιών για τις καταθέσεις, ενώ έμενε σε ένα κοντινό ξενοδοχείο. Φαντάστηκε τη γάτα, προδομένη από τους ίδιους τους ανθρώπους που υποσχέθηκαν κροκέτες. Φαντάστηκε να γίνεται ένα προειδοποιητικό ανέκδοτο στα μπάρμπεκιου της γειτονιάς για τα επόμενα χρόνια.
Το επόμενο πρωί, ο Μάρκο επέστρεψε με καφέ, δοκιμάζοντας τη διπλωματία. “Ίσως θα έπρεπε να κλείσετε τα πράγματα πριν οι δικηγόροι περιπλέξουν τα πράγματα”, πρότεινε μέσα από την πόρτα. Η απάντηση του θείου του ήρθε πίσω, γεμάτη αυτοπεποίθηση: “Διατηρούμε την κληρονομιά της περιουσίας” Κληρονομιά. Λες και οι κληρονομιές εξαρτώνται από κλεμμένες κλειδαριές και κληρονομική αλαζονεία.