Ο θυμός ανέβηκε, καυτός και άχρηστος. Θα μπορούσε να χτυπήσει πόρτες, να καλέσει σταθμούς και να πυροδοτήσει έναν άμεσο πόλεμο. Ή θα μπορούσε να σκεφτεί. Το σπίτι ήταν το μηχανικό του sandbox, με εφεδρικά συστήματα, διακριτικούς αισθητήρες, δικτυωμένα φώτα και κλειδαριές με γεωφρουρούς. Ανταποκρινόταν στο τηλέφωνό του, στη φωνή του και στο πρόγραμμά του. Κάπου μέσα, εξακολουθούσε να ανταποκρίνεται σε αυτόν και σε κανέναν άλλο.
Άνοιξε τον φορητό του υπολογιστή. Το δρομάκι ήξερε τη διεύθυνση MAC του- το δίκτυο πλέγματος αναγνώρισε έναν σιωπηλό φίλο. Έκανε έλεγχο ταυτότητας μέσω μιας κερκόπορτας που δεν είχε ποτέ τεκμηριώσει, γιατί, ειλικρινά, πώς θα ήξερε ότι θα χρειαζόταν Οι φωτεινές ενδείξεις κατάστασης περνούσαν από την οθόνη του.