Η τελευταία, απελπισμένη πράξη του ήταν να προσκολληθεί στη φίλη του, μια μάταιη αλλά γενναία προσπάθεια να την προστατεύσει. Δάκρυα έτρεξαν στα μάτια της Σούζαν, αλλά η θλίψη έπρεπε να περιμένει. Η Μάργκο ήταν ακόμα εκεί έξω, και η Σούζαν ήταν αποφασισμένη να μην τον αφήσει να γίνει άλλο ένα θύμα.
Η αποφασιστικότητά της σκλήρυνε σαν ατσάλι καθώς καλούσε τη Ρούμπι, με τη φωνή της σταθερή παρά την αναταραχή που μαίνονταν μέσα της. Χρειάζονταν ένα σχέδιο και το χρειάζονταν γρήγορα. Η Σούζαν και η Ρούμπι αντάλλαξαν ένα αποφασιστικό βλέμμα, γνωρίζοντας ότι η κλινική ήταν το μοναδικό τους στοιχείο.