Ένας γιατρός πλησίασε, με χαμηλή φωνή. “Το ελέγξαμε. Δεν μίλησε σε κανέναν. Το κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης την δείχνει να βγαίνει από τη δυτική έξοδο – το μωρό στην αγκαλιά της. Κανείς από το προσωπικό δεν το πρόσεξε.” Οι λέξεις τον διαπέρασαν σαν γυαλί. Μια κρυφή διαφυγή. Σαν να σχεδίαζε… ή σαν να αντέδρασε απεγνωσμένα τη στιγμή.
Το μυαλό του Ίθαν στριφογύρισε. Έξω. Μόνος. Η Λίνα, αιμόφυρτη, τρέμοντας στα πόδια της. Ένα εύθραυστο νεογέννητο πιεσμένο στο στήθος της. Αυτοκίνητα. Ξένοι. Το απρόβλεπτο ενός πρωινού στην πόλη. Ο φόβος τον έτρωγε – τι θα γινόταν αν κατέρρεε Τι θα γινόταν αν παρέδιδε το μωρό σε κάποιον Κι αν ήταν ήδη μακριά