Παραδόξως, μετά από εκείνο το δείπνο, η συμπεριφορά του Κόνορ έγινε πιο αισιόδοξη. Έκανε περισσότερα αστεία, της έστελνε μηνύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας, της πρότεινε να βγαίνουν πιο συχνά. Αλλά η Τζούλια δεν ένιωσε την ειλικρίνεια σε αυτές τις πράξεις, ένιωσε σαν ο Κόνορ να υπεραντισταθμίζει κάτι.
Ένα βράδυ, γύρισε νωρίς στο σπίτι και τον βρήκε στο πλυσταριό, με κατεβασμένα μανίκια, να τρίβει κάτι στο ύφασμα του πουκαμίσου του. Η έντονη μυρωδιά εσπεριδοειδών του λεμονιού κρεμόταν στον αέρα. Όταν μπήκε μέσα, εκείνος πετάχτηκε. “Έπεσε φαγητό”, είπε, δείχνοντας ένα γρήγορο χαμόγελο. “Απλά προσπαθώ να το καθαρίσω”