Ακουγόταν ευγενικό. Ακόμα και στοχαστικό. Αλλά η Τζούλια δεν μπορούσε να μην αναρωτηθεί αν πραγματικά ήθελε να βοηθήσει ή να κρυφτεί. Ήταν σαν να είχε κάτι να τρίψει πριν την πλησιάσει πολύ. Είχε γίνει τελετουργικό πλέον. Έβγαζε τα ρούχα, ξεκινούσε το πλύσιμο και πήγαινε κατευθείαν στο ντους.
Ένα βράδυ, ο Κόνορ επέστρεψε στο σπίτι αργότερα από το συνηθισμένο, δείχνοντας εξαντλημένος. “Συγγνώμη, ήταν μεγάλη μέρα”, μουρμούρισε καθώς κατευθυνόταν προς το μπάνιο. Η Τζούλια μπήκε στην κρεβατοκάμαρα και βρήκε τα ρούχα του πεταμένα στο πάτωμα, σαν να τα είχε βγάλει βιαστικά καθώς έμπαινε μέσα.