Λίγα μέτρα μακριά από τη φασαρία, ένας μοναχικός πλανόδιος πωλητής στεκόταν πίσω από το καρότσι με τα φαγητά του, το οποίο ήταν στρωμένο με μια σειρά από πολύχρωμα σνακ και αχνιστά πιάτα. Ο πωλητής, ένας μεσήλικας άνδρας με ξεθωριασμένο πρόσωπο και σκληρά χέρια, έριξε μια ανήσυχη ματιά προς την πεσμένη φιγούρα του Τζο στο πεζοδρόμιο.
Τα μάτια του αντανακλούσαν μια βαθιά ενσυναίσθηση που γεννήθηκε από την πολυετή εμπειρία. Είχε γίνει μάρτυρας αμέτρητων σκηνών όπου οι περαστικοί αγνοούσαν άτομα που βρίσκονταν σε κίνδυνο, και οι δικές του προσπάθειες να παρέμβει στο παρελθόν είχαν συχνά συναντήσει αντίσταση ή αδιαφορία. Αυτή η ιστορία τον βάραινε πολύ, δημιουργώντας του ένα αίσθημα δισταγμού.