Προσάρμοσε σχολαστικά την έκθεση των τροφίμων του και ασχολήθηκε με τους πελάτες του, εκλογικεύοντας ότι κάποιος άλλος θα αναλάμβανε τελικά να βοηθήσει τον Joe. Η σκέψη του να απομακρυνθεί από το καρότσι του και να αντιμετωπίσει την κατάσταση φαινόταν τρομακτική, ειδικά δεδομένης της δικής του επισφαλούς κατάστασης.
Καθώς το απογευματινό φως άρχισε να σβήνει, τα τεχνητά φώτα της πόλης ζωντάνεψαν, ρίχνοντας μια ζεστή, τεχνητή λάμψη στους δρόμους. Το απογευματινό πλήθος άρχισε να μαζεύεται, ένα νέο κύμα ανθρώπων που διέσχιζε την περιοχή, ο καθένας απορροφημένος στις δικές του ρουτίνες και προορισμούς.