Η Κάρεν επέστρεψε μέσα, με το πρόσωπό της αναψοκοκκινισμένο, καθώς πέταξε την κάρτα της στο τραπέζι για να καθαρίσει τον λογαριασμό της, με τη συμπεριφορά της να είναι εξίσου ενοχλητική όπως πάντα. Με το ζόρι κοίταξε τη Στέφανι, συμπεριφερόμενη σαν η πληρωμή του λογαριασμού της να ήταν πράξη φιλανθρωπίας και όχι κοινής αξιοπρέπειας.
Για μια στιγμή, υπήρξε μια ηρεμία, σαν να μπορούσαν τα πράγματα να ηρεμήσουν. Αλλά λίγα λεπτά αργότερα, το χάος επέστρεψε. Τα παιδιά της Κάρεν τριγυρνούσαν πάλι στο εστιατόριο, στριγγλίζοντας καθώς περνούσαν από τα τραπέζια. Η Κάρεν, που εξακολουθούσε να μιλάει δυνατά στο τηλέφωνο, συνέχισε τη συνομιλία της, με τη φωνή της να γεμίζει το δωμάτιο αντιπαθητικά.