Η Στέφανι ξαναμπήκε στο εστιατόριο με το παγωτό σχεδόν έτοιμο και έβαλε το ρολόι της. Καθώς το ρολόι πλησίαζε στην ώρα αναχώρησης του λεωφορείου, επέστρεψε στο τραπέζι της Κάρεν, με τη φωνή της μελιστάλαχτη. “Κυρία μου, λυπούμαστε πολύ για την εμπειρία που είχατε νωρίτερα. Ο σεφ μας έχει ετοιμάσει ένα ξεχωριστό κέρασμα μόνο για εσάς”
Το πρόσωπο της Κάρεν φωτίστηκε, το αυτάρεσκο χαμόγελό της επέστρεψε σαν να είχε με κάποιο τρόπο κερδίσει. “Επιτέλους!” κράζει, με τη φωνή της αρκετά δυνατή για να γυρίσει τα κεφάλια. “Σας πήρε αρκετό καιρό να καταλάβετε πώς να φέρεστε στους πελάτες σας!” Χαιρέτησε τη Στέφανι απορριπτικά και κάλεσε τα παιδιά της κοντά της, απολαμβάνοντας τη φανταστική της νίκη.