Η Στέφανι την οδήγησε μέσα στην κουζίνα, μένοντας ένα βήμα μπροστά, ακούγοντας τα κακεντρεχή σχόλια της Κάρεν για τα “μαγαζιά της μικρής πόλης” και τις “κουζίνες των πίσω χωριών” Δεν την ένοιαζε – η Κάρεν μπορούσε να καμαρώνει όσο ήθελε. Η εκδίκηση της Στέφανι θα άξιζε να υπομείνει μερικές ακόμα μαχαιριές.
Η Κάρεν πήρε μια θριαμβευτική κουταλιά από το παγωτό, αδιαφορώντας για το ρολόι που χτυπούσε. Αλλά τότε, ένα βαθύ κορνάρισμα ακούστηκε από έξω και το πιρούνι της σταμάτησε στον αέρα. Τα μάτια της σηκώθηκαν και η αυτάρεσκη έκφραση έφυγε από το πρόσωπό της, καθώς είδε το λεωφορείο να αδρανεί, έτοιμο να αναχωρήσει.