Ο αέρας στην πλατφόρμα ήταν πιο δροσερός απ’ ό,τι περίμενε, γεμάτος μέταλλο και καυσαέρια μηχανών. Ο Ντάνιελ έκανε ένα βήμα πίσω καθώς το τρένο γλίστρησε μέσα, με την κόρνα του να αντηχεί στον σταθμό. Τα βαγόνια περνούσαν αργά – πρώτη θέση, business, μετά το ήσυχο βαγόνι. Το δικό του βαγόνι. Έλεγξε ξανά το εισιτήριό του: Βαγόνι 5, θέση 14Α. Από την πλευρά του παραθύρου. Χαμογέλασε.
Ήταν από τους πρώτους που επιβιβάστηκαν, και για μια σύντομη, λαμπερή στιγμή, ένιωσε ότι όλα θα πήγαιναν σύμφωνα με το σχέδιο. Το βαγόνι ήταν καθαρό, ο κλιματισμός λειτουργούσε και το κάθισμα ήταν ακριβώς όπως περιγραφόταν: φαρδύ, παραγεμισμένο και με τέλεια γωνία προς το τοπίο που περνούσε.