Είχε ακόμη και ένα πτυσσόμενο τραπέζι και μια πρίζα. Για έναν άνθρωπο που κοιμόταν μόνο τρεις ώρες, το αισθανόταν σαν πολυτέλεια. Τοποθέτησε τη δερμάτινη τσάντα του στον κάδο πάνω από το αεροπλάνο, έβγαλε το βιβλίο του -ένα φθαρμένο κατασκοπευτικό θρίλερ που είχε να αγγίξει έξι μήνες- και γλίστρησε στο κάθισμα.
Το σώμα του έλιωσε στα μαξιλάρια. Τα μάτια του έκλεισαν για μια στιγμή. Δεν είχε ιδέα ότι η ειρήνη επρόκειτο να δοκιμαστεί με τον πιο γελοίο τρόπο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Το τρένο έκανε ένα απαλό κούνημα και άρχισε να βγαίνει από τον σταθμό.