Το σώμα της ήταν πάντα μια μηχανή. Ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα γινόταν το ανταλλακτικό κάποιου άλλου. Του το είπε κατά τη διάρκεια του δείπνου, στα μισά μιας ήσυχης βραδιάς στο διαμέρισμά της. Ήταν κουλουριασμένος στον καναπέ, με την κουβέρτα γύρω από τους ώμους του, πίνοντας τσάι.
“Έκανα εξετάσεις”, είπε. “Για συμβατότητα” Κοίταξε αργά. Δεν περίμενε. “Ταιριάζω, Έιντεν. Μια καλή” Το στόμα του άνοιξε σαν να ήταν έτοιμος να μιλήσει -αλλά δεν ήρθαν λέξεις. Παρακολούθησε τα μάτια του να σαρώνουν το πρόσωπό της, ψάχνοντας για κάποια παγίδα. “Έκανες… εξετάσεις Χωρίς να μου το πεις;”